Genc Fuga la një martesë të dytë me Enin, pasi e para i dështoi. Ai u dashurua me studenten e tij dhe nuk hezitoi të martohej sërish.
Mirela Milori: Flasim pak për raportin me Enin, ka qenë studentja jote?
Genc Fuga: Po.
Mirela Milori: Në mos gaboj vjen nga një divorc i parë dhe keni një djalë?
Genc Fuga: Vajzë.
Mirela Milori: Sa vjeç është?
Genc Fuga: Është 21 vjeç, për momentin është në Gjermani, po studion aty.
Mirela Milori: Ka elementin tuaj artistik apo jo?
Genc Fuga: Ka elementin tim të analizës së mendimit dhe pamjen, më ngjan shumë.
Mirela Milori: Humor?
Genc Fuga: Nga ai i mençuri që kam qejf unë.
Mirela Milori: Po e idealizon.
Genc Fuga: Patjetër që distanca dhe malli bëjnë të vetën, por humorin e kam trashëguar edhe tek vajzat e tjera.
Mirela Milori: Si ishte të rithemeloje jetën pas një divorci, e ke menduar “tani që u divorcova, jeta mund të vazhdojë, por martesë jo më”?
Genc Fuga: Në fakt jam ndërtuar duke krijuar një raport besimi. Institucioni i familjes ishte një nga institucionet që unë besoja dhe besoj akoma, jo vetëm si një celulë shoqërore por edhe si më e mira e mundshme për t’u trashëguar puna si prindër për fëmijët.
Ndonjëherë mund të duket kontradiktore, por duhet të marrësh vendime për të arritur atë familje që në fund të fundit kërkon. Ky ishte aspekti, nuk kishte aspekt tjetër nga këto të çështjeve të mëdha për shembull mund të jenë nëpër gjykata, apo disi penale të tipit dhunë etj.
Erdhi një moment i jetës që nuk po interferonin më dhe kjo më shqetësoi. Vura në perspektivë figurën tonë si prindër dhe nuk mu duk fort e bukur, kështu mu desh të merrja disa hapa për të ruajtur atë që quhet prindërim apo familje.
Mirela Milori: Kishe frikë për një martesë të dytë, sepse zakonisht kur njerëzit divorcohen thonë jo jo.
Genc Fuga: Jo thashë, besoja tek familja dhe hapi për të vajtur tek familja ishte martesa. Si me thënë rrallë kam mbajtur makina pa letra në një lloj sensi, i doja të gjitha (qesh).