Një 27 vjeçare shqiptare e quajtur Donatella Hodo, vrau veten në burgun italian ku po vuante dënimin e saj për vjedhje.
E ndjera kishte varësi nga droga dhe kjo ishte arsyeja që ajo vidhte në farmaci ilaçe dhe i shiste për të fituar të ardhura. Donatella, e lindur në Shqipëri në vitin 1994, kishte kaluar gjashtë vitet e fundit brenda dhe jashtë burgut.
Që nga viti 2016, ajo ishte arrestuar disa herë, krimi më i rëndë, një grabitje e pahijshme dhe e konsideruar nga gjyqtari hetues si një grua me “personalitet alarmues për sa i përket rrezikshmërisë shoqërore”.
Shqiptarja e cila vrau veten në qelinë e burgut të Italisë, shkroi edhe një letër për herë të fundit përpara se të vetëvritej, dedikuar të dashurit të saj.
“Leo dashuria ime, më vjen keq. Ti je gjeja me e bukur qe mund te me ndodhe dhe për herë të parë në jetë mendoj dhe e di çfarë do të thotë të duash dikë por kam frike nga gjithçka, të të humbas dhe nuk do ta duroja. Më fal dashuria ime, bëhu i fortë, të dua dhe më fal…”. Donatella shkroi fjalët e saj të fundit , frazat e saj të lamtumirës për jetën në një çarçaf të bardhë. Ajo ishte e bukur dhe e re, shumë e re për të vendosur t’i jepte fund. Në vend të kësaj ai zgjodhi të largohej në vetminë e një qelie. Ajo u vetëvra në burgun e Veronës në moshën 27-vjeçare, pavarësisht se kishte ende jetë përpara dhe një pafundësi ëndrrash dhe projektesh për t’u realizuar.
Donatella dhe dashuria për Leon:
“Kam frikë të të humbas” “Dona”, siç e quanin miqtë e saj me dashuri , ishte e dashuruar. Ishte hera e parë që zemra e saj ishte rrëmbyer nga një djalë. “E donin njëri-tjetrin, ishin të pandarë”: kohët e fundit kishin marrë edhe një shtëpi me qira. “Ata gjithmonë kanë dashur të jenë bashkë”. Ai quhet Leo dhe që nga mbrëmja e së hënës është zhytur në dëshpërim. “Ai është në shok, ka pushuar së foluri dhe nuk ha më, është i mërzitur – e përshkruajnë me shqetësim njerëzit më të afërt të tij –. Ai ende nuk mund ta besojë se ka ndodhur vërtet…”. Ashtu si Leo, asnjë nga të njohurit e 27-vjeçares nuk e kupton se çfarë ka ndodhur.“Shpresa.. Shpresa të është hequr… Shpresojmë që tani të kesh gjetur paqen që të duhej.. Do të na mungosh Donatella”, e kujton një mikeshë e mërzitur.
