Sëmundjet psikosomatike që mund të lindin për shkak të shqetësimeve, stresit dhe problemeve.

Njerëzit më shpesh vuajnë nga sëmundje psikosomatike kur e ngarkojnë veten më shumë se sa duhet, kur përpiqen të përmbushin pritjet e të tjerëve, ankthi, pasiguria, ndjenja e fajit, kur sakrifikojnë për të tjerët, shtypin emocionet negative etj., transmeton Telegrafi.

Sipas psikosomatikes, çdo sëmundje ka një shkaktar të veçantë – gjeni shkaktarin që ju shqetëson dhe zbuloni se çfarë e ka nxitur atë:

Alergjia – Mund të nënkuptojë mohimin e forcës së dikujt ose protestën kundër ndonjë gjëje që nuk mund të shprehet. Ndodh shpesh që prindërit e një personi alergjik të grinden vazhdimisht dhe të kenë pikëpamje krejtësisht të ndryshme për jetën.

Angjina – Ndoshta kjo është për faktin se ju përmbaheni nga fjalët e rënda. Ndiheni të paaftë për të shprehur veten ose jeni të zemëruar që nuk jeni në gjendje të përballoni situatën.

Artriti – Mund të shfaqet te dikush që mendon se askush nuk e do, te dikush që nuk di të thotë “jo”, te njerëzit që janë shumë të rreptë me veten. Personi me artrit – ai që është gjithmonë i gatshëm për të sulmuar, por e shtyp atë dëshirë në vetvete.

Astma – Mund të shkaktohet nga ndjenja e depresionit, dëshirat e ndrydhura seksuale. Duket sikur një person me astmë nuk ka të drejtë të marrë frymë vetë.

Arteroskleroza – Ndodh për shkak të tensionit, refuzimit për të parë gjërat siç duhet, zhgënjimeve të shpeshta për shkak të kritikave të ashpra.

Pagjumësia – Mund të shkaktohet nga ndjenja e fajit ose largimi nga jeta, mosgatishmëria për të njohur hijet e saj.

Bronkiti – Mund të shfaqet për shkak të atmosferës nervore në familje. Ose një ose më shumë anëtarë të familjes ju sjellin në dëshpërim me veprimet e tyre.

Vagjiniti – Inflamacioni i mukozës vagjinale ndodh për shkak të zemërimit ndaj partnerit ose fajit seksual, dëshirës për t’u ndëshkuar.

Variçet – Kjo shpjegohet me faktin se jeni në një situatë që e urreni ose ndiheni të stërmbushur me punën, duke e ekzagjeruar seriozitetin e problemit.

Distonia vegjetative – Shoqërohet me infantilizëm, vetëbesim të ulët, prirje për të dyshuar dhe vetëfajësim.

Proceset inflamatore – Kushtet që duhet të shihni në jetë shkaktojnë zemërim dhe frustrim.

Sinusiti – Shfaqet me keqardhje të ndrydhur për veten ose pamundësi për të përballuar një situatë afatgjate, “të gjithë janë kundër meje”.

Gastriti – I shoqëruar me pasiguri të zgjatur ose ndjenjën e rezultateve të këqija dhe acarim.

Hemorroidet – Mund të ndodhin për shkak të frikës nga mospërmbushja e kohës së planifikuar, pamundësisë për të zgjidhur problemet e grumbulluara, mllefit dhe emocioneve, frikës së ndarjes.

Herpesi – Arsyeja e shfaqjes së tij mund të jetë dëshira e fortë për të bërë gjithçka gabim.

Hipertensioni – Presioni i lartë i gjakut rrjedh nga vetëbesimi, dëshira për të marrë përsipër ngarkesa të padurueshme dhe për të punuar pa pushim, nevoja për të përmbushur pritshmëritë e të tjerëve, për t’ju konsideruar të rëndësishëm dhe të veçantë. Ajo vjen deri te injorimi i nevojave të veta. Një person i shtypur, i injoruar, zhvillon një ndjenjë pakënaqësie të vazhdueshme me veten, “gëlltit” pakënaqësi, e cila gjithashtu mund të reflektohet në presion.

Hipotensioni – Ulja e presionit të gjakut shoqërohet me dekurajim, mungesë dashurie në fëmijëri, humor negativ dhe sabotues: “Asgjë nuk do të funksionojë sidoqoftë”.

Dhimbje koke – Kjo ndodh kur ndihemi inferiorë, të poshtëruar, për shkak të vetëbesimit të ulët, si dhe për shkak të rezistencës së ulët ndaj stresit edhe më të vogël. Një person që ankohet për dhimbje koke të vazhdueshme, ka vazhdimisht tensione mendore dhe fizike.

Problemet e fytit – Ndodhin për shkak të ndjenjës se “nuk kemi të drejtë” dhe ndjenjës së inferioritetit tonë. Dhimbja e fytit është gjithmonë një shqetësim. Nëse shoqërohet me një ftohje, atëherë, përveç kësaj, konfuzion. Fyti është pjesa e trupit ku përqendrohet e gjithë energjia jonë krijuese. Kur i rezistojmë ndryshimeve, problemet e fytit janë më të zakonshmet.

Diabeti – Mund të shkaktohet nga nevoja për kontroll, trishtimi dhe pamundësia për të marrë dhe përvetësuar dashurinë. Një diabetik nuk e duron dot dashurinë, edhe pse e ka mall. Ai e refuzon në mënyrë të pandërgjegjshme dashurinë, pavarësisht se ndjen një nevojë të fortë për të në një nivel të thellë.